U sviluppu spiritualeCristianita

Metropolitan John Snychev: biografia, anni di vita, foto

Vladyka John Snychev. Stu nomu hè cunnisciutu micca solu in grandi città russa, ma ancu in i posti più apprezzati chì Diu hà scurdatu in Russia. Stu avvucatoghju apparente, pocu diffesu, divintò un veru ìduli di parechji Russi. Quandu u paese di u rughjonu cù a so numerosa pupulazione era sipuntutatu sottu u yugnu di i predicadori d'altri chì stàvanu aiutu di sguassà a so essenza da a fàccia di a terra, distrughjenu u so patrimoniu naturale è distrughjenu i tradizioni centesimi di u populu russu, a voce silenciosa di Vladika John hà parlatu di ciò chì deve esse presu in u so core Sulu Cristu è a Chiesa. È ùn esci micca più in teori ingerente è scienzi fugliali. L'impurtante purezza era Vladika John Snycev. A so biografia hè intaglata di manifestazioni sorprenimi. Hè sopratuttu chjucu chì sta persona in tuttu a so vita hà avutu a prisenza di u Signore in tuttu: in atti, in avvenimenti è, sicuru, in a so ànima.

Prima vita

Nascìu John Snychev in u 1927 u 9 ottobre. U so nome veru hè Ivan Matveyevich Snychev. U locu di nativu di u metropulitanu era u paese di Novo-Mayachka, situatu in u distrittu di Kakhov di a regione di Kherson. I paisani di Ghjuvanni eranu cuntadini. Èranu distanti da l'insignamentu di Diu è ùn avianu micca un religione particulare. Per quessa, i so figlioli ùn anu micca insignatu a creda in Diu è a pietà. Malgradu u fattu chì John Snycev hè crisciutu in una famiglia impii, u craving for fede era presente da a so zitiddina. Eppuru, sta creazione ùn avia nunda di fundamentu è nisuna prova, perchè u zitellu era sempre fora di a Chiesa. Quandu u tempu passò, u zitellu criscinu, i so genitori ùn puderanu micca sèntelu a so riccia spirituale, ùn sapianu cumu di satisfacassi i so dumandesi. Hà vinutu à tutti cù i so sforzi.

A ricerca per u significatu di a vita

Quandu u futuru metropolitanu hà apartu quattucincius, hà iniziatu à pensà à più più nantu à u significatu di a vita. In seguitu, quandu u metropulitanu di San Petesburgo è Ladoga, John Snychev richiamò a so ghjuventù, hà dettu chì era amzu tistimunianza di a scumparsa di l' ànima scumpare da a morte. Ùn pudia micca accettà u fattu chì dopu à morti una persona ùn sparisce senza rilevule. Ancu chianciutu chianciatu, tantu forti chì hà cura. Lu picciottu sempre sensu putenza incredibile, chì aiutau à trattà a diffirenza di a vita. Hè stata immersa in un penseru deep in u significatu di l'esseru, à l'esistenza umana. E so ricerche è u tormentu spirituali ùn passanu micca senza traccia. U Signore si aspittava u mumentu giustu per apre a cortina di a verità.

Sonu prufeta

Ddiu Ivan hà avutu un sonu stranu. Cumu si stava in lu core di un terrenu aritu. In i so mani, ellu era straordinariu i miraculus. Hà sparnucciatu è spettamente si sprime è fruttu immediatamenti. Ci era tante assai fruttu chì ùn si puderanu micca ghjustu nantu à u campu. Ivan hà dicisu di verificà di u maturità. À a so sorpresa, micca una sola fruttu s'hè allunata. Cumu, cuntrollendu i frutti, hà righjuntu à u mità di u campu, nantu à quale ellu hà visti u Crucifisso sante Dante, u stessu induve Cristu era crucifissu. A gioia d'Alegria est fu limitatu di u limitu. Ùn puderia micca crede in tuttu. Aghju pigliatu a croce, u mette nantu à a mio volta è a purtalla. Quandu Ivan hà camminatu cù a so manu, u terribbili tempu hà regnatu, u ventu brusgiatu, u tronu ruminò, si sprimi l'acqua. Quand'ellu fù righjuntu à u so paesi, una famiglia familiar s'avvicinò da ellu è disse: "A vi vous, avete stupitu ...". U sònniu cunvinta Ivan chì ellu ùn era micca di stu mondu. Eccu era un tipu di cunferma di a so urdinaria divina.

Inturnianza spirituale

U Signore ùn hà micca vistu indifferenti chì u ghjovanu Giovanni Snycev scansa u so core cù emozioni prufessi. In modu specificu u metruvulariu à a fede. In u 1943, dopu à l'arrivu di a primavera, i casi privati di u paese, in quandu Ivanu era vicinu à quellu tempu, cuminciava à pienu di chjinà e veddi chì anu riunite per a preghjudiziu cumuni. À un tali reune, pude visità Ivan. Eccu u primu ghjunse in l'atmosfera di l'Ortodosia, u so core responde à i preghje. Finalmente, u futuru metropolitana John Snychev divintò a providenza divina in a sera di u 1 d'aostu di u 1943. A stu ghjornu significativu, i cristiani Ortodoxi anu honored the memory of San Seraphim di Sarov, seguitu da a festa di Elijah prophetà di u Diu. A cunnutta faciimu à Ivan, direttamente in u ballu di ballu. Sugumamente ellu era cuncepitu cun pensa di a piccatu di stu mondu. Pigliò cun tutti i so sensi internii tutti l'abomination e viciousness di l'esistenza umana muderna. I dimònii apparsu à ellu, vitturatu in forma umana, è per un momentu pare avvede ch'ellu era misu in un abissu infranicu. À quì stessu mumentu un focu di fierta sincerità hà incappellatu in u core di u zitellu. A parolla di Diu dissipava tutte e so dubbuli, è era cunvinta dinò chì dopu à a morte, una persona per i so azzioni cagione in u regnu divinu celestone o in u monulu infernu.

I favuri di Diu

A fini di nuvèmmiru 1944 per Ivan s'hè divintatu un puntu viulente. Hè statu scrittu à l'esercitu. U ghjovanu ùn era micca assai cuntentu per questu avvenimentu, in ogni modu, u Signore sintì e so pricà, è parechji mesi dopu Ivan vinni liberatu da u serviziu militari a causa di malatia. Hè stata purtata à a chjesa di Petru è Paulu in Buzulka da un sexton. Dopu à a so diligenza è u bonu serviziu, u ghjovanu era nutatu da l'Avitu Manuel, chì u purtonu à i so assistenti di celluli. U 9 di lugliu di u 1946, u novu Ghjuvanni era numinatu diacenu à a struzzione di l'anzianu - u viscuvu. U u 14 di ghjennaghju di u 1948, riceve u titulu di Priest. U santu hà datu cunfidenza à Ghjuvanni. Hè cuminciatu in tutti l'affari di a diucesi, li dete cumpetenze cumplicatu, dumandatu à settice di cunflitti internu. Da u principiu, Vladyka hè statu autorizatu à resoluzione passioni umani.

Training

Settembre di u 1948 hè stata un prugettu di Ghjuvanni. Archebbuco Manuel, sottu a so capu John era, era esiliatu à Potma. U novu avianu bisognu à entre in u seminariu di Saratov, chì ghjera brillantamente graduatu da. In u 1951 intrì in l'Académia Teologu di Leningrad, chì si graduabile cun honori quattru anni dopu. Hè stata aghjunta u diploma di candidatu di a tiolugia è si abbanduneghja à u dipartimentu di a sectulugia.

In dicembre di u 1955, l'Archevistru Manuel tornò da l'esiliu, chì hè statu numinatu temporale pè u dipartimentu di Cheboksary. U Patre Ghjuvanni cuntinuava à aiutà à l'Arcivescamu in u so tempu favuritu. Insemi facenu opare. In u tardiu di u stessu annu, Ghjuvanni hè statu numinatu un maestru di u Seminari Teologicu di Minsk è hà tuturatu in un mantellu.

U travagliu ogni ghjornu

Impussibiliativu era John Snycev. I fatti di a vita di u Signore si sò cunfirmati di tempu. In u principiu di u 1957, l'Archebbuisimu Manuel di Cheboksary invitò à Ghjuvanni à Cheboksary. È accettatu l'invitu cù u rispettu è si n'andò à l'anzianu santu. Du dos anni Jean hà aiutatu à l'Arcivescamu in scrittura d'òmini monumentali, per quale hè statu dotatu in Marcu 1959 cun rigalu in forma di una croce cù l'ornamenti prisentatu di a so Santissima Patriarcha Alexis I.

In u vaghjimu di u 1959, Ghjuvanni fù numinatu assistente spetturore è u maestru di part time in u Seminario Teatru di Saratov. Solu un annu era un preti in questu postu è digià in u 1960 pigghiau u postu di cleru in l'Intercession Cathédrale di a cità di Samara. À u stessu tempu, Ghjuvanni hà travagliatu ancu nantu à a tesi di maestru. Per parechji anni passava aiuta u so mentor l'Archevellu Manuel, da quale ellu hà riittatu u so bramatu di ricerca.

In a primavera di u 1961, Ghjuvanni hà ricevutu u rangu di hegumen. Trè anni dopu, l'Archimandrita hè stata honurata in Pasqua. In dicembre 1965, Ghjuvanni diventò un viscuvu di Syzran. A fine di u invernu di u 1966, u vescu Giovanni, dopu a difesa di a tesi di maestru, hà ricivutu un diploma di maestru in a teologia. In u falatu da u 1972, u viscuvatu hè statu attribuitu à l'amministrazione di u diocesi di Cheboksary. In u 1976, Ghjuvanni Sychev hè statu onoratu cun u rangu di Archevêque. In ghjugnu di u 1987, andò à a Terra Santa in Ghjerusalemme. In u 1988, in l'Accademia Teologica di San Petesburgo, u viscuvu di a Chiesa Ortodoxa Russa, John Snychev, detti lectures nantu à a nova storia di a chiesa, per quale fù attribuitu dopu u titulu di Doctor of Church Sciences.

In Agosto 1990, u membru permanente di u Santu Sinodu, John Snychev, dirigite a Diocese di San Petesburgo. Unu di i fundatorii di l'Academia di Petru, John Snychev durante u piriudu di u so regnu acrecentatu u numaru di e chiese à trè volte. In parechji catedrali, dopu una rivoltazione grandi, i servizii divini torna.

Attività pedagogica

Gran cuntribuzione hè stata fatta à a chjesa di a chjesa di John Snychev. I travaglii scritti da l'archiepiscopu ghjornu sò di grande valore. Un esempiu pò esse travagliu cum'è "Standing in Faith. Essays on Church Troubles "," Science of Humility ". Lettere à i monastichi "," Autocracy of the spirit. Essays about Russian Identity "," Cumu preparatori è mantene un post. Cumu viaghjà in un mondu spirituale mudernu, "" Patronu spirituali "," Voice of Eternity ". Sermoni è i Teachings. " U filu spirituali di u populu russu, è dinò di u scogghiu di Russia in un distemperu impegnu, puderia truvà in i scritti di u Signore. In i so scritti, u Metropolitan John Snycev toccu nantu à temi più impurtanti cum'è u significatu di a storia russa, u rinuvamentu di l'autoconcima di u populu russu.

Memoria di u Signore

Vladyka hà partitu stu mondu u 2 di nuvembre di u 1995. A causa di a morte hè un attachecciu. Tuttavia, hè suspettatu chì u Metropolitan John Snycev hè statu avvilatu, chì era u mutivu di a so morte súbita. A so tomba ùn hè nottable. Hà una crucifcia simplice di lignu è una piccula plaqueta metálica incisa cù u nomu di u Metropolitanu. Però, a so cuntribuzione à a Chiesa Ortodoxa Russa hè in valgualla. U putere di u so spiritu, incorporatu in i scritti di Jean, still inspires many seguici Cristiana.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 co.unansea.com. Theme powered by WordPress.